Mersin'in neyi meşhurdur? Mersin'in meşhur şeyleri

Mersin ilinin meşhur şeyleri burada yazılanlarla sınırlı olmamak üzere kısaca şunlardan oluşur:

Mersin'in meşhur şeyleri

• Anamur Muzu: Renk, koku ve tat olarak ithal muzlarla kıyaslanamayacak kalitede olan Anamur muzu, Türkiye muz ihtiyacının yüzde 50'sini karşılar.
• Bozyazı Kavutu: Bozyazı ve çevresinde çobanların dağda uzun yürüyüşlerle hayvanlarını otlatırken günlük enerji ihtiyaçlarını karşılamak için yedikleri; yörede yetişen keçiboynuzu, fıstık, susam ve ak darının helva kıvamına gelinceye kadar dibekte dövülmesiyle yapılan bir helva türüdür.
• Erdemli Lamas Limonu: Türkiye limon ihtiyacının %65'ini karşılayan ve "Limonun Başkenti" olarak da bilinen Erdemli'de yetiştirilen, meyveleri sarı renkli, pürüzsüz ve orta kalın kabuklu, bol sulu ve aromalı olan kaliteli bir limon türüdür.
• Erdemli Muzu: Latince adı Musa sapientum L. olan, meyve kabuğu orta kalınlıkta ve koyu sarı renkli, meyve boyu kısa, tombul ve üçgenimsi yapılı ve meyve eni geniş olan ve diğer muz çeşitlerine göre oldukça düşük şeker oranına ve mayhoşumsu bir tada sahip olan bir muz türü.
• Gezende Eriği: Gezende eriği, damak tadı, aroması, sululuk ve gevrekliğiyle çok güzel bir özelliğe sahip olan bir cins can eriğidir.
• Gülnar Kuş (Kişniş) Üzümü: C vitamini bakımından zengin olan, normal üzümden daha küçük olup çekirdeği bulunmayan kişniş üzümünün Anavatanı Anadolu'dur ve özellikle Gülnar ve Senirkent'te üretilir.
• Mersin Cezeryesi: Havuç, şeker, tarçın ve Hindistan cevizinden isteğe göre fındıklı, Antep fıstıklı veya cevizli olarak üretilen Cezerye, özellikle Mersin bölgesinde yapılan bir tatlı türüdür.
• Mersin Kerebici (tatlı): İrmik, yağ, mahlep, karbonat, pekmez ve sudan oluşan hamurun iyice yoğrulması, dinlendirildikten sonra içi oyuk büyük köfteler halinde şekillendirilmesi, içine iri çekilmiş Antep fıstığı veya ceviz içi konulup ağzının kapatılması, tepsiye dizilip fırında pişirilmesi ve üzerine Çöven kökü suyu, şeker ve su ile hazırlanan tatlı kerebiç köpüğünün konulması ile yapılan bir tatlı türüdür.
• Mersin Tantunisi: Dana etinin kaburga kısımları, pamuk yağı, kırmızı toz biber, sumak, tuz, domates, soğan ve maydanoz ile kızgın sacda kavrularak yapılan ve genellikle ekmek arası olarak yenilen bir et yemeğidir.
• Mut Kayısısı: Mut kayısısını diğer bölgelerde üretilen kayısılardan ayıran özelliklerin başında kendine has koku ve aroması olması, kırmızı yanak yapması, iri ve dayanıklı olması, çekirdeğinin kolay ayrılması ve kurutulmadan yaş olarak tüketilmesi gelmektedir.
• Mut Zeytinyağı: Mut ilçesindeki zeytinlerden elde edilen yağlar altın sarısı rengindedir; kimyevi gübre ve zirai ilaç kullanılmamasından dolayı doğal ve kendine has olan tadı, kokusu ve hoş bir aroması vardır. Dil ucunda bıraktığı hafif ve geçici yakıcılık hissi zeytinyağlarında aranılan üstün özelliklerdendir.
• Silifke Çileği: Silifke Çileği, iri büyüklükte, parlak kırmızı renkli, meyve eti sert, yuvarlak ve konik şekilli olan, ortalama meyve ağırlığı 30-50 g arasında değişen, kokusu ve aroması da oldukça güzel olan bir çilek çeşididir.
• Silifke Yoğurdu: "Silifke'nin yoğurdu kız seni kimler doğurdu…" diyerek üstüne türküler derlenip, halk oyunları oynanan Silifke Yoğurdu, Toroslar'da otlayan keçilerin sütleriyle yöreye has farklı mayalar kullanılmasıyla üretilen yöresel bir yoğurt çeşididir.
• Tarsus Beyazı Üzüm (Topacık): Yaprakları hafif tüylü olduğu için salamura olarak kullanılmayan ancak açık sarımtırak-yeşil renkli üzümleri oldukça sulu, tatlı ve şekerli olan küçük ve yumuşak çekirdekli bir üzüm türüdür.
• Tarsus Dikenli İncir: Doğu Akdeniz'de doğada kendiliğinden yetişen ve bir kaktüs türü olan dikenli incir, yumuşak ve tatlı meyveleri için Mersin'in Tarsus ilçesinde yoğun olarak yetiştirilir.
• Tarsus Fındık Lahmacun: Yaklaşık 8 cm çapında el ile açılmış hamurun üzerine erkek koyundan elde edilmiş kıyma, maydanoz, kuru soğan, kapya biberi, domates, tuz ve isteğe bağlı kırmızı toz biber karışımından oluşan harcın bolca yayılmasından sonra taş fırında pişirilmesiyle yapılan küçük bir lahmacun türü.
• Tarsus Humusu: İlk yapımı 1920'lerde başlamış olan Tarsus Humusu, pişmiş nohudun bakır kaplar içerisinde tokmakla ezilmesinden sonra içerisine tahin, limon suyu, sarımsak ve çeşitli baharatlar ilave edilmesiyle ve sonra üzerine kızdırılmış pul biberli yağ dökülmesi ve isteğe bağlı olarak pastırma eklenmesiyle hazırlanan ve sıcak olarak tüketilen bir yemek çeşididir.
• Tarsus Kebabı: Erkek koyunların kaburga kısımlarından elde edilen etin, kuyruk yağının, soğanın, kapya biberin ve maydanozun her birinin zırh ile elde kıyılması ve karıştırılması, tuz ve isteğe bağlı olarak kırmızı toz biber eklendikten sonra iyice yoğrulması, yassı şişlerin çevresini kaplayacak şekilde sıvandıktan sonra meşe kömürüyle yakılmış ocakta köz üzerinde pirişilmesiyle yapılan bir kebap türü.
• Tarsus Sarıulak Zeytini: Siyah ve yeşil sofralık zeytin olarak değerlendirilen, yağı açık yeşil-sarı renkli ve kuvvetli meyve kokulu olan Tarsus Sarıulak Zeytinini diğer zeytinlerden ayrılan en önemli özelliği hasadın yapıldığı zeytin ağaçlarının Tarsus yöresinde yetişen zeytin fidanlarından aşılama ve çelikleme yolu ile elde edilmesidir.
• Tarsus Sarıulak Zeytinyağı: Parlak sarı renkte natürel bir sızma zeytinyağı olan Sarıulak Zeytinyağını diğer zeytinyağlarından ayıran en önemli özellik, yetiştiği coğrafyanın iklimi ve toprağı sayesinde erken hasattan elde edilen yağın toplam fenol oranının yüksek olmasıdır.
• Tarsus Şalgamı: Siyah havuç, şalgam turpu, doğal maya olarak bulgur unu (kepeği), su ve tuz kullanılarak yapılan, isteğe göre acılı olması için süs biberi de eklenen ve şalgam suyu olarak bilinen fermente bir içecek türü.
• Tarsus Yayla Bandırması: Tarsus Beyazı üzümünden yapılan pekmez, nişasta ve su karışımının pişirilmesi, ipe dizilmiş ceviz içlerinin bu pişirilen karışıma iki defa batırılıp çıkarılması ve üç gün kurutulması ile yapılan ve bir tür tatlı atıştırmalık olan bir cevizli sucuk türü.
• Alahan Manastırı: Evliya Çelebi'nin "Ustasının elinden yeni çıkmış gibi duruyor" diye anlattığı Alahan Manastırı, Mersin-Karaman karayolu üzerinde Geçimli Köyü civarında yer alır.
• Ashab-ı Kehf (Yedi Uyurlar) Mağarası: Kuran-ı Kerim'in Kehf Suresinde de sözü edilen bu mağara Müslüman ve Hristiyanlarca kutsal sayılır. Putperestliğe dönmeyi kabul etmedikleri için Rum Hükümdar Dakyanus'un zulmünden kaçan yedi Hristiyan genç sığındıkları bu mağarada Allah'ın yardımı ve mucizesi ile yaklaşık 300 yıl uykuda tutularak korunmuşlardır.
• Cennet ve Cehennem Obrukları: Silifke İlçe Merkezinde 25 km mesafede Antik Narlıkuyu Limanının 2 km kuzeybatısında yer alan Cennet ve Cehennem Obrukları yaklaşık 130 metre derinlikte doğal olarak oluşmuş iki yer altı mağarasından oluşur.
• Kız Kalesi: 1199 yılında I. Leon tarafından yaptırılan ve Deniz Kalesi olarak da bilinen Kızkalesi, adını da verdiği belde sahilinde kıyıdan 600 metre açıkta küçük bir adacığın üzerinde kurulmuştur.
• Nusrat Mayın Gemisi: Günümüzde Tarsus'ta demirli olan Nusrat'ın döşediği mayınların 1915'te düşman zırhlılarını sulara gömmesi Çanakkale Savaşının kaderini değiştirmiş ve ona "dünyanın en ünlü mayın gemisi" unvanını kazandırmıştır.