- (mecazi) Divan edebiyatında sevgili.
Leyla, temiz bir aşkla sevilen maşukadır; canandır, sevgilidir, yardır. Her güzel şiire kuvvet veren, eserin yüzünü ağartan güç, Leyla'dan gelir. Bir şairin deyişiyle, sanatkar kalemini eline aldığı zaman, kapısına dayanıp ilham dilendiği dar vakitlerin meleğidir Leyla. (İlgili cümle kaynağı: T. Karataş) - (argo) Çok sarhoş (kimse).
Dün akşam gene leylaydı.
Soru/Yorum Formu