Meydan nedir ne demektir? Meydan ile ilgili deyimler ve anlamları

Beyazıt meydanı

1. Düz, açık ve geniş yer, alan: Daha tiyatroya giderken kar başlamıştı. Çıkınca meydanı bembeyaz buldum. (İlgili cümle kaynağı: Sait Faik)
2. Yarışma ya da karşılaşma yeri: Er meydanı, savaş meydanı.
3. Ortalık: Meydanda kimse kalmadı.
4. (Bektaşi ve Mevlevi tekkelerinde) Zikir ve devran yeri.
5. Fırsat ya da olanak: Meydan vermemek, meydan kalmamak.
6. Birçok deyimde "oluş" ya da "belirme" anlamıyla geçer.

Meydan ile ilgili deyimler ve anlamları

İçinde "meydan" kelimesi geçen deyimler ve açıklamaları:

• Meydan almak: (İstenmeyen şeyler için) Geniş ölçüde olmak.
• Meydan aramak: Fırsat gözetmek, olanak aramak.
• Meydan bulamamak: (deyiminin anlamı) Fırsat bulamamak.
• Meydan (birine, bir şeye) kalmak: Ortada engel olacak kimse ya da şey bulunmamak.
• Meydan kalmamak: Bir şeyin yapılmasına fırsat olmamak ya da gerek kalmamak.
• Meydan okumak: Korkmadığını, çekinmediğini açıkça bildirmek, belirtmek, korkutmak.
• Meydan vermemek: Olumsuz, kötü bir durumdan kaçınmak.
• Meydana atılmak:
  1. İleri sürülmek, herkesin bilgisine sunulmak.
  2. Bir işe karışmak için ortaya çıkmak.
• Meydana atmak: Ortaya çıkarmak.
• Meydana çıkarmak:
  1. Açıklığa kavuşturmak, belli etmek.
  2. Bulup ortaya çıkarmak.
• Meydana çıkmak:
  1. Belli olmak.
  2. Ortaya çıkmak.
• Meydana dökmek: Hepsini sergilemek, herkese göstermek.
• Meydana düşmek: Herkesin içine karışmak.
• Meydana gelmek: Olmak, oluşmak.
• Meydana getirmek: Olmasını sağlamak, oluşturmak.
• Meydana koymak: Yapıp ortaya çıkarmak.
• Meydana sürmek: Kışkırtmak.
• Meydana vurmak: Belli etmek.
• Meydanda bırakmak: Açıkta bırakmak.
• Meydandan çekilmek: Yok olmak, ortadan kaybolmak.
• Meydandan kaldırmak: Saklamak, gizlemek, göz önünden kaldırmak.
• Meydanı bırakmak: Savunduğu şeyden ya da yarışmadan çekilmek.
• Meydanı boş bulmak: Kendisini engelleyecek kimse görmeyerek aşırı davranışlara kalkışmak.

Meydan ile ilgili birleşik fiil ve kelimeler

• Meydan başı: (tarih) Osmanlı ordusu acemi ocağı subaylarından biri.
• Meydan dayağı: Eskiden, ceza olarak açıkta ve kalabalık içinde suçlulara atılan dayak.
• Meydan etmek: (edebiyat) (Saz şairleri için) Bir araya gelerek sazla şiirler okumak, yarışmak.
• Meydan kalfası: (tarih) Osmanlı donanmasında, taslaklara göre gemi parçalarını yontarak hazırlayan marangozlara verilen ad.
• Meydan kasapları: (tarih) Yeniçeri ocağı mezbahalarında görevli kasapların adı.
• Meydan savaşı: (askeri terim) Açık, düz arazide yapılan büyük savaş.
• Meydan süpürgesi: Meydan, sokak, avlu vb. geniş alanları süpürmeye yarayan, saplı, büyük çalı süpürge.
• Meydan şairi: Saz şairi, aşık.