|
Şehinşahname
Sultan III. Murad devrine ait bir şehname |
Şehname, hükümdarların niteliklerini, yaşayışlarını, savaşlarını, üstün başarılarını ve zaferlerini genellikle mesnevi türünde, bazen da manzum olarak anlatan eden eserdir. Şehnamecilik, doğu edebiyat geleneğinin karakteristik bir özelliğidir. Çoğu hükümdar, sarayında kendi himayesinde bir şehnameci görevlendirmiş ve kendi kahramanlıklarını, avlarını destansı bir üslupla yazmalarını istemiştir. Şehname geleneğini devam ettiren Osmanlı şehnamecilerinin en önemli özelliklerinden biri ise konularını gerçek hayattan ve olaylardan almalarıdır. Onların eserlerinde gerçek üstü kahramanlar yoktur.
Şehnameciler bu mühim vazifeye tayin edildiklerinde kendilerine bu iş için gerekli olan malzeme dışında şehnamenin yazım, cilt, tasvir ve tezhip işlerini yapacak olan çalışma grubunu oluşturma salahiyeti de verilirdi. Şehnameci kendi ekibini istediği gibi kurar, arzu ettiği sanatçıyı sarayın hassa sanatçılarından aldığı gibi saray dışarıdan da yetenekli gördüğü kişileri ekibine dahil ederdi.
Soru/Yorum Formu